تاثیر میدان مغناطیسی ایستا بر القای آپوپتوزیس و تغییر در چرخه سلولی t-لنفوبلاست ها

اهداف: آپوپتوزیس یا مرگ برنامه ریزی شده سلول، فرآیند فیزیولوژیک سلولی است که منجر به نمو فعال و طبیعی و همچنین حفظ هوموستازی بافتی می شود. آپوپتوزیس تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی رخ می دهد. این مطالعه به منظور یافتن راهی کم خطر برای القای آپوپتوزیس در سلول های t-لنفوبلاست انسانی به بررسی اثر میدان مغناطیسی ایستا بر القای آپوپتوزیس پرداخت.روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، دودمان سلولی t-لنفوبلاست های انسانی کشت داده شده (e6.1 یورکَت)، به مدت 6 و 24 ساعت تحت تاثیر میدان مغناطیسی ایستای 6میلی تسلا قرار گرفتند. از ‎لومینومتری برای سنجش میزان کل آپوپتوزیس، فلوسایتومتری برای سنجش میزان آپوپتوزیس اولیه و وسترن بلات برای سنجش میزان پروتئین های فسفریله atm و e2f1 استفاده شد.یافته ها: افزایش میزان آپوپتوزیس در سلول های تیمارشده نسبت به سلول های کنترل، 36 ساعت بعد از تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی تسلا به مدت 6 (0/011=p) و 24 ساعت (0/055=p) معنی داری بود. 36 ساعت بعد از تابش دهی سلول ها با میدان مغناطیسی 6میلی تسلا، اولین تفاوت قابل ملاحظه بین سلول های تابش دیده و کنترل مشاهده شد (0/001>p).ا 24 ساعت بعد از تیمار سلول ها با میدان مغناطیسی 6میلی تسلا، میزان جمعیت سلول ها در فازهای s و g2 کاهش و 36 ساعت بعد از تیمار، جمعیت این دو فاز رو به افزایش گذاشت و جمعیت سلولی فاز g1 کاهش یافت. تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی تسلا، باعث افزایش مقدار پروتئین فسفریله atm در ناحیه سرین 1981 و پروتئین فسفریله e2f1 در ناحیه سرین 31 شد.نتیجه گیری: میدان مغناطیسی ایستای 6میلی تسلا با افزایش و فعال سازی پروتئین های atm و e2f1 در سلول های تیمارشده، باعث القای آپوپتوزیس در آنها می شود.